Nurcan Etik'in 07 Nisan 2023 tarihli Yenigün Web Sitesi'ndeki köşe yazısıdır.
Yirminci yüzyılın ortalarında dünya nüfusunun artmasıyla birlikte açlığı sona erdireceği iddiasıyla başlatılan Yeşil Devrim; tarımda makineleşme, kimyasalların kullanımı, “mucize tohum” olarak adlandırılan tek kullanımlık tohumların patentleşmesi, genel anlamıyla tarımda endüstriyelleşmeyi ifade eden bir kavramdır.
Herhangi bir çokuluslu tohum şirketinin internet sayfasına şöyle bir göz attığımızda kendilerini kalıplaşmış ifadelerle şöyle tanımladıklarını görürüz: Gelecek nesiller için sürdürülebilir tarım yapan “yaşam bilimleri” alanında uzmanlaşmış, açlığı bitiren, yoksulluğu azaltan, “tüm bunları kendine dert ve tüm dünyada bu derde çözüm sunmak gibi bir misyon edinen” küresel şirketler!
Kendilerinden önce sanki hiç tarım yapılmamış gibi, insanlar hiç beslenememiş ve sürekli açlıkla mücadele etmiş gibi algı yaratan bu şirketlere gelmeden önce özellikle binyıllardır kadınların tarımdaki emeklerini kısaca hatırlayalım. Tohumun bilgisine sahip olan kadınlar, en verimli üründen tohumu alma-kurutma-saklama işlemini yapmışlar ve bu bilgileri hem birbirleriyle paylaşmışlar hem de gelecek kuşaktaki kadınlara bu bilgi birikiminin aktarımını yapmışlardır. Dahası Buluşun Anneleri ve Kızları adlı kitabıyla bilinen, kadınların icatları üzerine çalışmalar yapan Autumn Stanley’e göre külün gübre olarak kullanımından tutun, bahçe küreği, çapa, kepçe ve ilkel saban gibi iş aletlerinin bulunmasına; nadas ve dönüşümlü ekim; taraçalama, malçlama, eğrili ekim, sulama ve toprağın ağaç dikimi yoluyla ıslahına ve dünyadaki en önemli sekiz tahılın (buğday, mısır, arpa, pirinç, çavdar, süpürge darısı ve akdarı) ıslahına kadar pek çok ilk ve önemli buluşları kadınlar yapmıştır. Kadınlar bunları doğanın dengesini gözeterek yaparken, indirgemeci modern bilimin yükselişiyle birlikte kendini doğadan ayrı ve üstün kabul eden bir anlayış endüstriyelleşme sürecini başlatmış ve iki büyük dünya savaşının ardından savaş bilgisiyle yeşil devrimi başlatmıştır.
Comentários